Εμείς οι ναυτικοί μπαρκαρισμένοι και ξέμπαρκοι
Μία ανθρωπολογική προσέγγιση
Συγγραφέας: Τσιμουρής Γιώργος
Έκδοση: Εκδόσεις Da Vinci, Αθήνα 2021
Αριθμός σελίδων: 300
ISBN: 9789609732444
Περιγραφή: Το βιβλίο αφορά τη ζωή των ναυτικών ‘εν πλω’ στα ποντοπόρα πλοία, και όταν είναι ‘ξέμπαργκοι’, στη στεριά. Επιχειρεί την κατανόηση των δυσκολιών των ναυτικών και των ματαιώσεων των οικογενειών τους. Διερευνά την μυθολογία του εξωτισμού του ναυτικού ταξιδιού και ‘της ζωής στα λιμάνια’ και τη σταδιακή εξαφάνισή αυτής της διάστασης του επαγγέλματος, στις συνθήκες του καπιταλισμού της ταχύτητας. Παρουσιάζει τις δυσκολίες της εισόδου των γυναικών στο ανδροκρατούμενο ναυτικό επάγγελμα και τις αιτίες της σταδιακής μείωσης του αριθμού των Ελλήνων ναυτικών στα ελληνικής πλοιοκτησίας μεν, ξένης σημαίας δε, πλοία. Τέλος, τεκμηριώνει τη συνεισφορά και το μόχθο των ναυτικών και των οικογενειών τους για την επίτευξη του ‘θαύματος της ελληνικής ναυτιλίας’, ένα θέμα που έχει προκλητικά αγνοηθεί στις σχετικές αναφορές.
Το βιβλίο αυτό – όπως και η έρευνα στην οποία βασίστηκε – δεν θα ολοκληρωνόταν αν δεν υπήρχε η ενθάρρυνση και η συνεισφορά πολλών ανθρώπων που αγκάλιασαν την αρχική ιδέα με ενθουσιασμό και συνεισέφεραν με διαφορετικούς τρόπους στην πραγμάτωσή του. Θα ήθελα κατ’ αρχή να ευχαριστήσω τους ναυτικούς που μοιράστηκαν γενναιόδωρα τις ιστορίες τους και τα προσωπικά τους μαζί μου και ιδιαίτερα τους ναυτικούς με τους οποίους μοιράστηκα την καθημερινότητά τους κατά τη διάρκεια του ‘μπάρκου’ διάρκειας 1.5 μήνα που χρειάστηκε να κάνω με τάνκερ για τις ανάγκες αυτής της έρευνας. Για λόγους διατήρησης της ανωνυμίας τους δεν θα αναφερθώ ονομαστικά στον καθένα και στην καθεμιά. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τις συζύγους και τα παιδιά των ναυτικών που με εμπιστεύτηκαν και μοιράστηκαν μαζί μου τα δικά τους βιώματα και τις ματαιώσεις τους, για το σύντροφο ή για τον πατέρα που δεν τον έβλεπαν για μεγάλα διαστήματα. Αδιαμφισβήτητη είναι και η δική τους συμβολή στο ‘θαύμα της ελληνικής ναυτιλίας’.
Θερμές ευχαριστίες στο Μιχάλη Βαρλά, για την συμβολή του σ’ αυτή την έρευνα, καθώς υπήρξε ο άνθρωπος ‘κλειδί’ που άνοιξε πολλές πόρτες στο νησί της Χίου και μ’ έφερε σ’ επαφή και με ναυτικούς και με τις συντρόφους τους. Θερμές ευχαριστίες στην κ. Ευγενία Πιάγκου, απ’ την Άνδρο, που μοιράστηκε μαζί μου τις μνήμες της ως κόρη ναυτικού και μ’ έφερε σ’ επαφή με άνδρες και γυναίκες απ’ το νησί της που θέλησαν να μοιραστούν μαζί μου τις ιστορίες τους.
