Βιβλία

Συμβολή εις την ορθή διαφώτιση της ελληνικής κοινής γνώμης σχετικά με την εγκατάσταση θερμοπυρηνικών βάσεων.

Για τα γενέθλιά της ετοίμασε η γιαγιά δύο πελώριες τούρτες, η μία από σοκολάτα, η άλλη σαντιγί, κι ατέλειωτα κιλά φρουτοσαλάτα. Έφτιαξε από πάνω και μια σοκολατένια γάτα, πεντανόστιμη, τεράστια, που η φήμη της απλώθηκε σε όλα τα προάστια. “Να πάει ο χρόνος να πνιγεί”, τραγούδαγε χοροπηδώντας η γιαγιά. “Σιγά μη φοβηθώ εγώ το χρόνο. Ο νους μου εμένα είναι στη χαρά και στο παιχνίδι, κάνω την κάθε μέρα μου στολίδι”.

Δώδεκα ιστορίες για παιδιά ασυνήθιστα περίεργα, όπου η παραδοξότητα και το χιούμορ πλάθουν εικόνες-καταστάσεις που ταξιδεύουν τους μικρούς αναγνώστες, καλλιεργώντας τη φαντασία τους. Ο συγγραφέας συνθέτει έναν ύμνο στην παιδική περιέργεια και στους λιλιπούτειους εκφραστές της, αφήνοντας να διαφανεί η σπουδαιότητά της ως κίνητρο δημιουργικής φαντασίας.

Οι συστηματικές βιβλιογραφικές συναγωγές, όσες επεδίωξαν να αποτυπώσουν τις πραγματικότητες της νεοελληνικής βιβλιοπαραγωγής, αντιπροσωπεύονται, κατά γενικό κανόνα, από έργα πολύτιμα, τα οποία στηρίχθηκαν σε απλές και αποτελεσματικές μεθοδεύσεις: επισήμανση της βιβλιογραφήσιμης ύλης, ακριβής απόδοση των τίτλων των εντύπων που κυκλοφόρησαν, συν κάποιες απαραίτητες βιβλιολογικές πληροφορίες (σχήμα και αριθμοί σελίδων) και υπόδειξη, σε περιορισμένο αριθμό, βιβλιοθηκών στις οποίες απόκεινται αντίτυπα των περιγραφομένων εντύπων.

Το βιβλίο προσπαθεί να παρουσιάσει μερικές πτυχές της προσωπικότητας ενός πολύ χαρισματικού, λαϊκού ανθρώπου, από την Ατσική της Λήμνου, που γεννήθηκε το 1925 και πέθανε το 2008. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Ντινενής και το παρατσούκλι του, Νταμπάκης.

Πρωταγωνιστής στο μυθιστόρημα “Το σπίτι με τ’ αγκάθια” – μυθιστόρημα μ’ έντονα τα στοιχεία του αντιμυθιστορήματος- είναι το σπίτι. Το σπίτι γίνεται ένα με τους ανθρώπους του, οσφραίνεται κι αφουγκράζεται το έντονο σασπένς. Διάφορες εποχές, άνθρωποι και δέντρα σ’ ένα παζλ που έχει σαν πυρήνα άλυτα αινίγματα. Στιγμιότυπα ζωών που φωτογράφος τους είναι το σπίτι, έντονα συναισθήματα, νοσταλγία κάτω από ένα ατμοσφαιρικό πλαίσιο μυστηρίου.Η Μαρίνα Σωτηροπούλου, απόγονος της οικ. Παντελίδη [των ευεργετών], περιγράφει μυθιστορηματικά την ιστορία της οικίας της οικογένειας στο Ρωμαίικο Γιαλό.