Θέσεις για τον Παν.Κανελλόπουλο
Τιμή στα ογδοντάχρονά του
Συγγραφείς: Ηλιού Φ.Ηλίας, Τσάτσος Κωνσταντίνος, Πεσματζόγλου Ιωάννης (Γιάγκος), Λούρος Κ.Νικόλαος, Δασκαλάκης Δ.Γεώργιος, Κύρκος Λεωνίδας, Μυράτ Δημήτρης, Μητσάκης Κάρολος, Αθανασιάδης Νίκος, Μαραθεύτης Ι.Μιχαλάκης, Μιχαηλίδης Π.Κώστας, Ξύδης Θεόδωρος, Πλατής Ν.Ελευθέριος, Φραγκόπουλος Δ.Θεόφιλος, Φωτέας Παναγιώτης, Χρονάς Πέτρος, Μακρής Νίκος, Κατσόγιαννος Απ.Ντίνος
Έκδοση: Εκδόσεις Ευθύνη, Νοέμβριος 1982
Σειρά: Τετράδια Ευθύνης Νο17 – Παν.Κανελλόπουλου “Η μνήμη μου”
Αριθμός σελίδων: 204
Περιγραφή: Μέσα στην δραματική ζωή του Ελληνισμού, μια ξεχωριστή θέση κατέχει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, θέση ευγένειας του πνεύματος και συνειδησιακής αγρύπνιας, τιμιότητας και πατριωτισμού.
Η πορεία του και η συμπεριφορά του μέσα στον ελληνικό χώρο εμφανίζεται οργανικά ενωμένη με την μοίρα της Ελλάδας και το πνευματικό του έργο, που κορυφώνεται με την μνημειακή “Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος”, εκφράζει την βαθειά ελληνική πίστη στην αξία της Ιστορίας, στην εγκυρότητα του παρελθόντος, στην πνευματική οντότητα της Ευρώπης και στον πολιτιστικό της προορισμό -που είναι και της χώρας μας ο προορισμός.
Ατενίζοντας από το ύψος των ογδόντα του χρόνων τον κόσμο, το παρελθόν του και το καλυμμένο με την καλύπτρα του αγνώστου μέλλον του ανθρώπου, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ως γρηγορούσα συνείδηση καταθέτει την μαρτυρία των πνευματικών του βιωμάτων και διατυπώνει στα έργα του τα έσχατα ερωτήματα του ανθρώπου με συγκλονιστική ευκρίνεια και γοητεύουσα ευγλωττία. Ο τόνος του και ως στοχαστή και ως πολιτικού άνδρα, είναι τόνος ηγετικός, τόνος ευθύνης και λόγος αλήθειας σε συσχετισμό πάντοτε με τα δεδομένα της κάθε ιστορικής ώρας.
Είναι ένας δάσκαλος ήθους και ευγένειας για τους Έλληνες, ένας εμπνευσμένος εγερτής συνειδήσεων, μια φωτεινή παρουσία σεμνότητας που κατακτάει αυτόματα την αθανασία μέσα στον χώρο του Νέου Ελληνισμού. Βαθειά Έλληνας και, για τούτο συνειδητά Ευρωπαίος, ανήκει στην μεγάλη εκείνη Γενιά που έφερε τον λαό μας σε αυτογνωσία και του απεκάλυψε την πνευματική του μοίρα.
Γιορτάζοντας τα ογδοντάχρονά του, τον ατενίζουμε με τα χέρια γεμάτα χλωρά κλαδιά και άνθη του πνεύματος, και του ευχόμαστε να είναι μακρότατος ο βίος και αράγιστη η αθανασία του ονόματός του.
